tlenek żelaza
Encyklopedia PWN
mechanochemia
dział chemii zajmujący się badaniem chem. i fizykochemicznych przemian substancji, wywoływanych działaniem energii mech., np. reakcjami wybuchowymi zachodzącymi w gazach pod wpływem fali uderzeniowej czy reakcjami w cieczach wywołanymi czynnikami mech. (kawitacja).
[gr.],
Newcastle
m. w południowo-wschodniej części Australii, w stanie Nowa Południowa Walia, przy ujściu rz. Hunter do M. Tasmana.
[njụ:ka:sl] 
,
,
powłoki optyczne, cienkie warstwy optyczne,
fiz. cienkie warstwy różnych materiałów, którymi powleka się powierzchnie elementów opt. (np. płytek płasko-równoległych, soczewek czy pryzmatów) w celu modyfikacji opt., fiz. lub chem. właściwości tych powierzchni;
med. przewlekła choroba układu oddechowego, wywołana długotrwałym wdychaniem pyłów nieorg., charakteryzująca się gromadzeniem pyłu w płucach i odczynem tkanki płucnej na ich obecność;
Sardynia, Sardegna,
wyspa wł. w środkowej części M. Śródziemnego, na północy oddzielona cieśn. Bonifacio od fr. Korsyki;
siarkowy(VI) kwas, kwas tetraoksosiarkowy, kwas siarkowy, H2SO4,
kwas tlenowy siarki(VI).
